Verliefd

Ik had nooit kunnen denken dat ik zo verliefd zou kunnen zijn op iemand. Elke minuut van de dag denk ik aan hem. Zijn naam rolt meer over mijn lippen dan ik adem. Het is soms beangstigend. Niets is nog hetzelfde zonder hem. In de winkel kijk ik in functie van hem. “Dit zou iets voor hem zijn”, denk ik bij mezelf. “Of zou hij dit lusten?”. Het is vermoeiend maar tevens ook zo fijn. Het doet verdomd zo’n goed om hem gelukkig te maken met kleine dingen. Een film dat hij graag ziet. Een zelfgeschreven tekstje. Of gewoon er zijn voor hem als hij het moeilijk heeft.

Ik weet het wel. Ik stel het mij allemaal te rooskleurig voor. Maar ik ben mega verliefd en ik wil er van genieten. Ook al is een toekomst met hem niet mogelijk. Ik wil het eventjes allemaal niet horen en zien. Het is fijn hoe het nu is. Heel fijn. Te fijn bij momenten.

Vrijdag was ook zo’n dag. Het was gewoon te fijn op het werk. Om de 10 minuten stonden we aan elkaars bureau. Onze chatvensters hebben zich die dag niet gesloten. Ik denk dat mijn collega’s er zot van worden. Onze gesprekken gaan over niets en tegelijk over zoveel. Ze kunnen niet volgen, maar we amuseren ons verschrikkelijk hard.

Het moet stoppen, maar ik wil het niet.